فهرست مطالب
تنگی کانال نخاع یک بیماری است که بیشتر در افراد 50 سال و بیشتر بروز می کند که در آن کانال نخاعی تنگ می شود. این مشکل می تواند باعث به وجود آمدن درد و مشکلات دیگری شود.
ستون فقرات شما توسط تعدادی استخوان (یا همان مهره ها) و دیستک های بین مهرها ای که پشت سرهم قرار گرفته اند تشکیل شده است. این ها از طناب نخاعی شما محافظت می کنند، یک بخش کلیدی از سیستم عصبی مرکزی که مغز را به بدن متصل می کند. این طناب در کانالی که مهره ها برایش به وجود آورده اند قرار دارد.
در بیشتر افراد، تنگی کانال نخاعی در نتیجه ی تغییرات آرتریتی به وجود می آید. ممکن است کانال نخاعی تنگ شود و فضای خالی بین مهره ها شروع به کوچک شدن کند. این تنگی می تواند طناب نخاعی یا اعصاب اطراف آن را تحت فشار قرار دهد و باعث درد، مورمور یا بی حسی در پاها، بازو یا لگن شود.
درمان قطعی برای آن وجود ندارد اما درمان های غیرجراحی مختلف و ورزش های گوناگونی برای کاهش درد وجود دارند. بیشتر افرادی که تنگی کانال نخاع دارند، زندگی معمولی خواهند داشت.
علت تنگی کانال نخاع
یکی از علت های ایجاد تنگی کانال نخاع آرتریت می باشد، بیماری ای که باعث خوردگی غضروف ها ، ماده ای که بین استخوان ها قرار دارد، و مشکلات رشد استخوان ها می شود.
استئوآرتریت میتواند باعث تغیرات دیسک، ضخیم شدن رباط نخاعی و خوردگی استخوان شود. این شرایط می تواند باعث وارد شدن فشار به طناب نخاعی و اعصاب آن شود.
دیگر علت ها شامل موارد زیر هستند:
فتق دیسک
اگر دیسک ها آسیب ببینند، میتوانند بیرون بزنند و طناب نخاعی یا اعصاب آن را تحت فشار قرار دهند.
جراحات
تصادف ممکن است باعث شکستگی یا عفونت قسمتی از بدن شود.
تومورها
اگر تومور سرطانی ای در تماس با طناب نخاعی باشد، ممکن است دچار تنگی نخاعی شوید.
بیماری پاژه
به همراه این بیماری، استخوان های شما غیرطبیعی رشد کرده و شکننده می شوند. این موضوع باعث تنگی کانال نخاع و مشکلات اعصاب میشود.
بعضی از افراد با تنگی کانال نخاع یا بیماری هایی که می تواند باعث ایجاد آن شود متولد می شوند. برای این افراد، بیماری بین 30 تا 50 سالگی شروع به ایجاد مشکلات خواهد کرد.
علائم تنگی کانال نخاع
تنگی کانال نخاع معمولا گردن یا کمر را تحت تاثیر قرار می دهد. همه ی افراد علائم را بروز نمی دهند، اما اگر علائم بروز یابند، آنها شامل سفت شدن، بی حسی و درد کمر می شوند.
دیگر علائم اختصاصی شامل موارد زیر هستند:
1) سیاتیک
این درد به پاها تیر میکشد و از کمر یا باسن شروع میشود.
2) افتادگی پا
درد و ضعف پاها ممکن است باعث لنگیدن افراد شود.
3) ناتوانی در ایستادن یا راه رفتن
زمانی که بدنتان صاف است، باعث وارد آمدن فشار به مهره ها و در نتیجه درد خواهد شد.
4) بی اختیاری ادرار یا مدفوع
در موارد شدید، اعصابی که مثانه و دفع را کنترل میکنند تضعیف میشوند.
اگر شما این علائم را داشتید، باید به پزشک خود مراجعه کنید. اگر بی اختیاری ادرار یا مدفوع داشتید، سریعا با پزشک خود تماس بگیرید.
تشخیص و آزمایش ها
زمانی که به پزشک مراجعه میکنید، او از شما درباره ی سابقه ی پزشکیتان سوالاتی میپرسد. بعد از آن، او حداقل یکی از آزمایش های زیر را برای پی بردن به بیماری شما تجویز میکند:
عکس برداری (X-rays)
این عکس نشان میدهد که شکل مهره های شما چه تغییری کرده اند.
MRI
با استفاده از امواج رادیویی، MRI یک عکس سه بعدی از طناب نخاعی شما فراهم میکند. این عکس میتواند تومورها، غده ها و حتی آسیب های دیسک و رباط ها را نشان دهد.
CT اسکن
در CT با استفاده از امواج X عکس های سه بعدی بدست می آیند. به کمک ماده ی حاجبی که به بدن شما تزریق شده است، آسیب هایی که به بافت نرم و همینطور آسیب های استخوانی نشان داده میشوند.
درمان تنگی کانال نخاع
ممکن است پزشک شما درمان های غیرجراحی را برای درمان تنگی کانال نخاع شروع کند. این درمان ها ممکن است شامل موارد زیر شوند:
داروها
مسکن های متداول مانند آسپرین، استامینوفن، ایبوبرفون و ناپروکسن میتوانند به عنوان تسکین دهنده های کوتاه مدت تجویز شوند. تمام این داروهای در دوز پایین بدون نسخه فروخته خواهند شود. دیگر داروها شامل شل کننده های عضلانی، داروهای ضد تشنج و درمان دیگر جنبه های تنگی کانال نخاع مانند گرفتگی عضلات و آسیب های عصبی میشوند.
کورتیکواستروئید های تزریقی
پزشک شما میتواند استروئیدهای تزریقی مانند پردنیزون را تجویز کند. استروئیدها باعث خاموش کردن التهاب میشوند. هرچند به دلیل عوارض جانبی که دارند، کمتر تجویز میشوند.
بیحس کننده ها
با دقت استفاده میشوند و تزریق آن ها باعث مسدود شدن اعصاب و توقف درد میشوند.
ورزش
شما میتوانید انعطاف پذیری، کشش و تعادل خود را با فعالیت های منظم بهبود ببخشید. ممکن پزشکتان شما را به یک فیزیوتراپ برای کمک به شما ارجاع دهد.
دستگاه های جانبی
ممکن است برای کمک به حرکتتان پشت بند، جلوبند یا یک والکر برایتان تجویز شود.
جراحی
این بیماری ممکن است در افرادی شدید باشد. آن ها در راه رفتن و کنترل دفع ادرار و مدفوع مشکل دارند. پزشکان ممکن است برای این افراد جراحی را توصیه کنند. فرآیند هایی مانند لامینکتومی و لامینوپلاستی فضایی را بین مهره ها ایجاد میکنند تا التهاب فروکش کند.
جراحی خطرات خود را دارد. با پزشک خود صحبت کنید تا بدانید جراحی چه میزانی کمک کننده است و زمان بهبودی آن چقدر است.
خیلی از بیماران درمان های غیرسنتی را امتحان میکنند، شامل ماساژ درمانی و طب سوزنی. همچنین مطمئن شوید که پزشک شما از درمانی هایی که استفاده میکنید اطلاع دارد.
چه کاری می توانید در خانه انجام دهید؟
بعضی از کارهایی که میتوانید برای کمک به کاهش علائمتان انجام دهید شامل موارد زیر میشوند:
# ورزش
یک ورزش متعادل. فقط روزانه 30 دقیقه پیاده روی کنید. درمورد ورزش های جدید با پزشکتان صحبت کنید.
# استفاده از سرما و گرما
حرارت باعث شل شدن عضلات میشود. سرما باعث کمک به بهبود التهاب میشود. یکی یا هر دو را روی کمر خود استفاده کنید. همچنین دوش آبگرم نیز میتواند خوب باشد.
# تمرین وضعیت مناسب
صاف باستید، روی صندلی های حمایت کننده بنشینید و روی تشک های طبی بخوابید. و زمانی که یک چیز سنگین بلند کردید، آن را به وسیله ی زانوهایتان بلند کنید نه کمرتان.
# کاهش وزن
زمانی که اضافه وزن دارید، ممکن است فشار زیادی به کمر شما وارد شود.
دکتر مجید کیهانی فرد متخصص مغز و اعصاب در تهران
برای پرسش از دکتر بر روی مشاوره پزشکی کلیک کنید.
فوق تخصص مغز و اعصاب at مطب دکتر کیهانی فرد
دکتر مجید کیهانی فرد متولد سال ۱۳۵۲ در شهر اصفهان هستند، ایشان در سال ۱۳۷۰ با رتبه ۵۴ کنکور سراسری در دانشگاه اصفهان به عنوان دانشجوی پزشکی مشغول به تحصیل شدند، ایشان پس از سپری نمودن دوره عمومی در دانشگاه شهید چمران اهواز در دوره تخصصی مغز و اعصاب شروع به تحصیل نمودند و در همان سال با تحقیقات بسیار موثری بر روی بیماری ام اس توانستند موفقیتهای چشمگیری در زمینه کنترل علائم بیماری ام اس به دست آورند.
Latest posts by دکتر کیهانی فرد (see all)
- نوروفیدبک: کاربردها و محدودیت‌ها - 1403-12-23
- درمان‌های غیرتهاجمی برای دیستونی عضلانی - 1403-12-16
- چگونه ربات‌ها به جراحان مغز کمک میکنند؟ - 1403-12-15
اشتراک
0 نظرات